مدارس عمومی در امریکا تا دیپلم مجانی و در مدارس خصوصی پولی (سالانه بین ۳ تا ۱۰ هزاردلاربرای هردانش آموز) است.
با شروع سال تحصیلی در امریکا ، کودکان در سن ۵ سالگی به مدرسه میروند و تحصیل را با کلاس آمادگی آغاز میکنند و پس از آن تا کلاس پنجم دوران تحصیلات ابتدایی و سپس به مدت سه سال (تا کلاس نهم) درمدارس راهنمایی (Secondary School) تحصیل میکنند.
و از کلاس نهم تا دوازدهم به مدت ۴ سال به دبیرستان (High School) میروند.
در بعضی مدارس خصوصی به ویژه مربوط به اقلیتهای مذهبی-نژادی وغیره ممکن است همه سطوح آموزشی تا دیپلم (از مدرسه ابتدایی تا دبیرستان) در یک مدرسه متمرکزباشند.
کیفیت مدارس عمومی معمولاً (ونه همیشه) به میزان مالیاتی بستگی دارد که مردم یک منطقه به دولت می پردازند.
بنابراین طبیعتاً در مناطق ثروتمند کیفیت مدارس عمومی نیز بهتر است و بالعکس. به علاوه مدارس خصوصی بسته به تعلقات اجتماعی فرهنگی و میزان شهریه ای که دریافت میکنند معمولاً خدمات آموزشی و رفاهی بیشتر و پیشرفته تر ی ارائه میدهند.
چند نکته در مورد تحصیلات ابتدایی و متوسطه در امریکا:
آمار دانش آموزان: طبق آمار، با شروع سال تحصیلی در امریکا ۵۳/۶۰۰/۰۰۰ دانش آموز به مدرسه میروند که ۲۲ میلیون نفر آنها از خدمات تقریباً مجانی اتوبوس های مدرسها ستفاده میکنند.
زبان دومی ها:
امریکا به دلیل اینکه کشوری مهاجر پذیر است معمولاً هموار ه در مدارس با ورود دانش آموزان تازه ای روبروست که ممکن است زبان انگلیسی ندانند. این دانش آموزان در هر سنی و سطحی که باشند معمولاً باید مدتی را در مدرسه خود به کلاسهای خاصی به نام ESL (انگلیسی به عنوان زبان دوم) برای آموختن زبان انگلیسی بروند تا توانایی های لازم را برای شرکت در کلاسهای معمولی پیدا کنند.
نوع این کلاسها و طول مدت آنها بسته به سطح زبان انگلیسی دانش آموزدارد،اما این دوره میتواند بین یک تا چهار سال باشد.
ثبت نام:
نحوه ثبت نام در مدارس خصوصی بسته به میزان توانایی مالی و نوع علایق فرهنگی والدین و دوری و نزدیکی آنها به مدرسه خصوصی است. اما ثبت نام در مدارس عمومی بسیار ساده و با مراجعه به نزدیکترین مدرسه عمومی انجام میشود.
اما در امریکا نیز مثل تقریباً بسیاری از کشور ها کودکان باید از نظر بهداشتی مشکلی نداشته باشند (واکسن های خود را زده باشند در غیر اینصورت به مراکز بهداشتی مجانی هدایت میشوند) ومدرکی (مثل قبض برق،گازو…) دال برسکونت درحوالی مدرسه عمومی داشته باشند.
اگر چه نکته اخیر با انتقاد بسیاری از والدین که میخواهند مدارس عمومی خود را خود به طور آزاد انتخاب کنند ، روبروست.
تغذیه:
همه دانش آموزان مدارس خصوصی و عمومی از کمک های دولت برای تغذیه درمدارس استفاده میکنند. دانش آموزان میتوانند صبحانه و ناهار خود را در مدرسه بخورند.
تغذیه در مدارس برای دانش آموزانی که والدینشان تا سقف معینی در آمد دارند مجانی است و بقیه دانش آموزان مبالغ اندکی را بابت تغذیه روزانه درمدرسه میپردازند.
لوازم التحریر:
معمولاً هر دانش آموزی درامریکا بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ دلار در سال لوازم التحریر میخرد که این لوازم التحریر بیشتر در اول سال که مدارس فهرستی از لوازم التحریرموردنیاز را در اختیار هر دانش آموز میگذارد خریداری میشود.
کتاب:
درمدارس خصوصی وعمومی هیأت مدیره مدارس نوع کتابهای دانش آموزان خود را بسته به نیاز دانش آموزان آن مدرسه ، استاندارد های آموزشی وتوانایی هایی که دانش آموزان (طبق بخشنامه آموزش و پرورش امریکا) تا پایان هر سال باید کسب کنند تعیین میکند.
کتاب های مدارس در امریکا به طور رایگان در اختیار دانش آموزان گذاشته میشود. این کتابها معمولاً دارای جلدها و کاغذهای ضخیم و بسیار سنگین است و جهت استفاده در پایان سال به مدرسه بازگردانده میشود تا به دانش آموزان سالهای بعد داده شود.
تعداد دانش آموزان کلاسها:
تعداد دانش آموزان در هر کلاس بسته به نوع منطقه و امکانات مدارس متغیراست. ولی طبق استاندارد تعداد دانش آموزان درهرکلاس نباید بیش از ۲۵ نفرباشد.
گواینکه اغلب مدارس (خصوصی وعمومی) به دلایلی این استاندارد را رعایت نمی کنند.
مشق شب:
تکالیف شب مدارس بسته به خصوصی یا عمومی بودن مدرسه متغیر است و لیدر مجموع گرایش عمده مدارس به طرف حذف تکلیف شب دانش آموزان است.
دانش آموزان معمولاً در ۷ ساعتی که هر روز در مدرسه حضور دارند مطالعه میکنند و تکالیف خود را انجام میدهند. به علاوه مدارس بیشتر مایلند تا نحوه پژوهش و کسب اطلاعات ،نحوه ساماندهی علمی به یافته ها وانجام طرحهای پژوهشی را به دانش آموزان بیاموزند تا محفوظات ذهنی آنها را بیشتر کنند و باز معمولاً دانش آموزان کتب و دفاتر خود را در طول هفته به خانه نمی آورند و در کمدهای خود و یا در محلهای تعیین شده درمدرسه می گذارند.
مدارس و رایانه:
همه مدارس امریکا مجهز به رایانه و وصل به اینترنت هستند و آموزش رایانه از کلاس ابتدا یی جزو دروس مدارس است. در برخی از مناطق نیز طبق آمار میانگین سطح سواد رایانه ای دانش آموزان بیش از معلمهای آنهاست.
کتابخانه:
همه مدارس تقریباً کتابخانه مجهز و رابطه نزدیک با کتابخانه های عمومی مناطق خود دارند. به علاوه اکثر دانش آموزان نحوه استفاده از کتابخانه های عمومی را نیز خود می آموزند.
تسهیلات خاص آموزشی:
دانش آموزان یکه به دلیل نقض عضو یا معلولیت یا مشکل دیگر توانایی شرکت در مدارس عمومی را ندارند میتوانند تحت نظر معلمان خصوصی که آموزش و پرورش هر منطقه برای آنها اعزام میکند یا در محل های خاص دیگر تعیین شده درس بخوانند.
استانداردآموزشی:
هردانش آموزی معمولاً در پایان ثلث و سال تحصیلی باید به تواناییها و مهارت های خاصی در دروس مختلف دست یابد. سطح این توانایی ها در کار نامه های یکه هرتوانایی را به ۴ سطح زیر استاندارد ، نزدیک به استاندارد ، در سطح استاندارد ، بالاتر از استاندارد تقسیم شده ثبت میشود و در اختیار دانش آموزان و والدین آنها گذاشته میشود.
دانش آموزان یکه در چند درس زیر سطح استاندارد هستند باید در تابستان و پس از شرکت در کلاس های تابستانی مجدداً در آن دروس امتحان بدهند.
نمره نیاوردن درسه ماده مهم درسی نیز به معنی رفوزه شدن در آن کلاس است. گفته میشود وضعیت دانشجویان ایرانی مقیم آمریکا نه تنها بهبود نیافته بلکه بدتر هم شده است.
وزارت خارجه آمریکا ، در واکنش به گزارشها پیرامون مشکلات دانشجویان ایرانی به یک رادیوی فارسی زبان آمریکا گفته است که سفارتخانه‌ها و کنسولگری‌هایش برای رسیدگی به درخواست روادید دانشجویی اولویت قائلند اما تاکید کرده آنها باید پیش از صدور روادید تحصیلی مطمئن شوند متقاضیان از نظرامنیتی تهدیدی علیه آمریکا نیستند.
